PIEŚŃ WIELKOPOSTNA - „WA HABIBI"

Oryginalny hymn pochodzi od Maronitów - chrześcijańskiej ludności z Bliskiego Wschodu 
zamieszkującej pierwotnie na terenie Syrii i Libanu. Maronici są w przeważającej mierze wschodnimi katolikami, 
członkami Kościoła maronickiego. Swoją nazwę nacja maronitów wywodzi od św. Marona (arab. Maroun) – mnicha, pustelnika, kapłana i nauczyciela, cudotwórcy i uzdrowiciela, żyjącego w II połowie IV wieku w górach Taurus nad rzeką Orontes w Syrii, na terenie patriarchatu Antiochii,  założyciela wspólnoty chrześcijańskiej w rzymskiej prowincji Syrii, 
która dała początek Kościołowi maronickiemu. 

Święty Maron pozostawił po sobie maronitów – liczne grono uczniów i naśladowców, tworzących zwartą grupę, mieszkającą w monasterze Beit-Maroun. Kościół maronicki powstał w VII wieku na terenach obecnego Libanu i Syrii i tam działał pierwotnie. Wyodrębnił się z melchitów wskutek odrzucenia monoteletyzmu. 
Jako jedyny z Kościołów Wschodu w całości pozostaje w unii z Rzymem, odnowionej w czasach wypraw krzyżowych. 

Kościół maronicki ma własny obrządek wywodzący się z rytu antiocheńskiego, ale z licznymi elementami rzymskimi. Językiem liturgicznym jest aramejski. Latynizacja liturgii nastąpiła głównie w XVII wieku pod wpływem Kolegium Maronickiego i zakonów, ale od czasu Soboru Watykańskiego II usiłowania idą w odwrotnym kierunku – przywraca się tradycyjną liturgię maronicką. Maronicki Instytut Liturgii w Kaslik poddał już rewizji maronicki mszał (1992) i lekcjonarz (1993). 

Maronici wprowadzili do Kościoła rzymskiego takie wschodnie instytucje jak różaniec i drogę krzyżową. 


Tekst pieśni WA HABIBI w języku arabskim:

وا حبيبي وا حبيبي أي حال أنت فيه
من رآك فشجاك أنت أنت المفتدي
يا حبيبي أي ذنب حمل العدل بنيه
فأزادوك جراحاً ليس فيها من شفاء

حين في البستان ليلاً سجد الفادي الإلة
كانت الدنيا تصلي للذي أغنى الصلاة
شجر الزيتون يبكي و تناديه الشفاء
يا حبيبي كيف تمضي أترى ضاع الوفاء



Tekst pieśni w języku angielskim: 

„WA HABIBI" (My beloved)

My beloved, my beloved
What state are you in?
He who sees you, for you would cry
You are the one and only sacrifice

My beloved,
What blame have the nations put upon you?
They melted you with wounds,
To which no healing would do

When in the dark orchard at night
The God Creator kneeled and prayed
Life was praying with the One
Who gave life hope and prayer

The olive trees are crying
As the lips of men quiver
My beloved how will you go?
Has loyalty gone forever?

My beloved, my beloved
What state are you in?
He who sees you, for you would cry
You are the one and only sacrifice